Kamila Nikolajewna Kruszelnicka urodziła się w 1892 roku w Baranowiczach. Ukończyła gimnazjum i uczyła się w uniwersytecie w Moskwie. Mieszkając w Moskwie utrzymywała kontakty z przełożoną zgromadzenia tercjarek Św. Dominika , matką Katarzyną Abrikosową. Na początku lat 30-tych, w czasie religijnych prześladowań, w mieszkaniu Kruszelnickiej zbierała się młodzież zainteresowana religi ą. Została aresztowana w 1933 roku na podstawie fałszywych oskarżeń, a następnie skazana na 10 lat łagrów. Wysłano ją na Sołowki. W łagrze zawarła małżeństwo z człowiekiem, którego miała nadzieję nawrócić, który jednakże okazał się donosicielem. W 1937 roku Kruszelnicka została przeniesiona na ostrzejszy reżim. 27 października 1937 roku została rozstrzelana na uroczysku Sandromoch pod Miedwieżjegorskiem, w Karelii.

Kamila Kruszelnicka była przekonana, że cierpi za wiarę. Przy tym, będąc już w łagrze, starała się w miarę możliwości utrzymywać kontakty z katolickimi kapłanami, zachowując stałość w wierze i starając się świadczyć o niej innym. W nieludzkich warunkach łagra zachowała ludzkie uczucia i miłość wobec bliźnich.