Proces beatyfikacji męczenników katolickich jest zbieżny z procesem sądowym. Należy dowieść, że prezentowanych 16 Sług Bożych zasługuje na zaszczytny tytuł Męczenników Kościoła Katolickiego.
Na czele postulatury stoi postulator – osoba upoważniona przez wspólnotę wiernych do przeprowadzenia procesu. W Rosji inicjatorem wszczęcia niniejszego procesu jest Konferencja Biskupów Katolickich Rosji, a postulatorem – kapłan, doktor teologii, ks. Bronisław Czaplicki.
Jako że proces grupowy to w rzeczywistości połączenie szesnastu osobnych, indywidualnych procesów, jest wskazane, by sprawą każdego Sługi Bożego zajmował się inny człowiek, nazywany wice-postulatorem. Wice-postulator gromadzi wszelkie dane o Słudze Bożym i przekazuje je postulatorowi. Materiały te są później badane przez komisje teologiczne i historyczne. Wice-postulator wyszukuje też świadków, którzy mogą złożyć przed Trybunałem zeznania dotyczące życia, śmierci i pamięci o męczeństwie Sługi Bożego.
W sytuacji, kiedy świadkowie mieszkają zbyt daleko (na przykład, za granicą) i nie mają możliwości przyjazdu na sesje Trybunału, prowadzący proces – delegat biskupa – zwraca się do innego biskupa z prośbą o przesłuchanie świadków w miejscu ich zamieszkania. Nazywa się to procesem rogatoryjnym. W naszym procesie prowadzi się również kilka procesów rogatoryjnych. Kontakt ze świadkami zapewnia wice-postulator. Musi on znaleźć możliwości, by świadkowie, którzy nie mogą dojechać na miejsce pracy Trybunału, zostali przesłuchani w innym miejscu.
Wyznaczony przez postulatora wice-postulator składa przysięgę w kancelarii biskupiej kurii, jeżeli nie złożył jej wcześniej na sesji inaugurującej proces.
Jeśli wice-postulator jest aktywny, proces danego Sługi Bożego szybko postępuje naprzód. W naszym przypadku nie wszyscy Słudzy Boży mają swoich wice-postulatorów. Kiedy brakuje wice-postulatora, prace Trybunału związane z danym Sługą Bożym praktycznie nie są prowadzone. Zdarzają się sytuacje, że wice-postulatorzy zostają wyznaczeni, jednak nie są w stanie zdobyć żadnych dokumentów ani list świadków. Wtedy proces na szczeblu diecezjalnym nie ma szans powodzenia.
Postulator i wice-postulatorzy mogą rozpowszechniać życiorysy, podobizny i modlitwy o wyniesienie do chwały ołtarzy danych Sług Bożych. Ich życiorysy winny być napisane krytycznie, zgodnie metodą badań historycznych. Nie dopuszcza się publikacji bazujących na fikcji literackiej lub przemilczających ważne fakty z życia Sługi Bożego, gdyż mogą one komplikować proces. Modlitwa o beatyfikację musi zostać zatwierdzona przez biskupa diecezji, która prowadzi proces.
Na naszej stronie internetowej opublikowano 16 folderów. Można je drukować i rozpowszechniać we wspólnotach. W każdym z nich znajduje się modlitwa o beatyfikację danego Sługi Bożego.
Za wstawiennictwem tych Sług Bożych można modlić się do Boga i za ich pośrednictwem wypraszać Jego łaski. Informacje o faktach otrzymania jakichkolwiek łask (niekoniecznie cudów) prosimy przesyłać na adres podany na stronie internetowej. Taka informacja może być zredagowana w formie dokumentu – powinny być zamieszczone: miejsce zamieszkania, data, podpis świadka – oraz wskazane jest potwierdzenie przez proboszcza danej parafii, że świadek jest wiarygodny.
