|
o. Potapij Emeljanow
Piotr Andriejewicz Emeljanow urodził się w 1884 roku w Ufimskiej guberni w chłopskiej staroobrz ędowej rodzinie, później przyjąwszej prawosławie. W młodości został przyjęty do monastyru, gdzie otrzymał imię Potapij. Święcenia kapłańskie przyjął w 1914 r. Od marca 1917 r. był proboszczem we wsi Niżniaja Bogdanowka pod Ługańskiem na Ukrainie. W 1918 r. razem ze swoją parafią prz yłączył się do Kościoła katolickiego. Wielokrotnie był prześladowan y przez ci ągle zmieniające się władze: niejednokrotnie był pobity, siedział w więzieniach i cudem uniknął śmierci. W 1927 r. na podstawie fałszywych oskarżeń został aresztowany przez bolszewikow i skazany na 10 lat łagrów. Odbywał karę na S ołowkach. 4 sierpnia 1936 r. został uwolniony. Zmarł 14 sierpnia tegoż roku na st. Nadwojcy w Karelii. Miejsce jego pochówku jest nieznane.
We wszystkich okolicznościach o. Potapij nieugięcie i odważnie wyznawał katolicką wiarę. W 1932 r. Mówił na przesłuchaniu: ”Czas, który spędziłem w łagrze nie zachwiał moimi religijnymi przekonaniami, tutaj stałem się jeszcze bardziej stanowczym katolikiem i nic już nie może mną zachwiać’’. Podczas przebywania w łagrze on zawsze okazywał miłosierdzie wobec drugich, pomagał im w trudnościach, o czym zachowały się wspomnienia.
Pamieć o jego męczeństwie trwa wśród niektórych wspólnot wiernych w Rosji. W Rosji i za granicą zostało opublikowanych kilka artykułów o ojcu Potapim. W niektórych wspólnotach rosyjskich katolików bizantyjskiego obrządku istnieje opinia o jego świętości, są wznoszone modlitwy o jego wstawiennictwo i podejmowane wysiłki wiernych rozprzestrzeniania świadectw o nim i jego prywatnego kultu.
Buklet
Artykuł
|